Πριν
περίπου 2000 χρόνια όλοι ξέρουμε ότι
γεννήθηκε ο Σωτήρας του κόσμου ο Ιησούς
Χριστός. Άφησε τα παλάτια του ουρανού
και ήρθε στον κόσμο για να διδάξει την
αγάπη. Αυτό μας το έδειξε δίνοντας τον
εαυτό του θυσία πάνω στο σταυρό και
ζώντας τον απόλυτο εξευτελισμό. Δεν
λογάριαζε ότι τον έβριζαν, τον ταπείνωναν,
τον κορόιδευαν. Το μόνο που έλεγε ήταν
: “Συγχώρεσε τους Πατέρα διότι δεν
ξέρουν τι κάνουν”.
Αυτός
ο Θεάνθρωπος μας δίδαξε έναν τρόπο ζωής
βασισμένο στην ΑΓΑΠΗ η οποία
συνεπάγεται και συγχώρηση. Αυτός είναι
ο Χριστιανισμός. Δυστυχώς οι άνθρωποι
νομίζουν ότι είμαστε ξεχωριστοί ο ένας
από τον άλλον ενώ είμαστε ΕΝΑ μέσω του
Ιησού Χριστού, ερχόμαστε από την ίδια
πηγή, τον ίδιο δημιουργό και είμαστε
φτιαγμένοι από τα ίδια συστατικά.
Τι
είναι αυτό που μας κάνει να νομίζουμε
ότι δεν είμαστε ένα; Το “εγώ”
μας. Αυτό το “εγώ” χρησιμοποιεί
ο εχθρός της ψυχής μας για να μας χωρίζει
από τον συνάνθρωπο μας βάζοντας μέσα
μας πικρία και στενοχώρια. Πολλές φορές
οι αντιδράσεις μας δεν ανήκουν σε μας
αλλά στα βιώματα μας, στο πληγωμένο
παιδί που είναι μέσα μας, σε κάτι που ο
εγκέφαλος μας αποθήκευσε με έναν ορισμένο
τρόπο κάποια στιγμή της ζωής μας και
που το μεταφέρει ακόμα και σήμερα 'όταν
το μυαλό μας νομίζει ότι περνάει μια
αντίστοιχη κατάσταση. Άραγε δεν οδηγούμε
εμείς την ζωή μας αλλά άλλες δυνάμεις
μέσα μας είναι κυρίαρχοι της ζωής μας.
Ωστόσο
τίποτα δεν μας χωρίζει όταν αντιληφθούμε
ποιος κάνει αυτά τα παιχνίδια, το “εγώ”
μας που αρέσκεται να μας κολακεύει, να
μας κάνει να νιώθουμε ότι εμείς είμαστε
σωστοί και όχι ο άλλος, που αρέσκεται
να κατηγορεί τον συνάνθρωπο του , που
αρέσκεται να νομίζει ότι ο άλλος θέλει
το κακό μας, ότι ο άλλος δεν μας αγαπάει,
δεν μας εκτιμάει, δεν μας σέβεται και
τα λοιπά. Κι εμείς νομίζουμε ότι είναι
ο άνθρωπος απέναντι μας που μας πληγώνει.
Δεν είναι αυτός αλλά το πληγωμένη παιδί
μέσα του είναι που αντιδράει.
Αν
όλοι συνειδητοποιούσαμε τι είναι αυτό
που πονάει μέσα μας θα μπορούσαμε να το
θεραπεύσουμε και να αφήσουμε την αγάπη
να λάμψει. Αυτά μας δίδαξε ο Χριστός.
